قلم جای خالی ات را گرفت
دیگر تنها نیستم
برای تو نمی نویسم
دستانم به عشقت زنده است ولی برای تو نیست
تو باعث آتش گرفتن این خرمن شدی و دیگر نقشی در ادامه ی آن نخواهی داشت
و این منم
مسافر همیشگی
.
.
به قلم : مسافر :)
بی مخاطب است همه چیز
حتی من
گیرم قند مصنوعی رو حذف کردم؛ با قند خنده هات چه غلطی کنم؟!
تا اطلاع ثانوی بی مخاطب
خدایا مخاطبشو برسون 😅✋🏻
لعنت به این صفحه و لعنت به خاطراتی که با دیدن بعضی نوشته ها جون میگیره و یادت میفته چه حماقتا که نکردی
حلالم کن ...
خودمم نمیتونم حلال کنم خودمو چه برسه به ...
بو دنیا فانی دیر فانی بو دنیا د قالان هانی
امروز حالم گرفته بود
مثل ابرهای پاییز
دل گیر و نخ کش
دعوا های روزانه و زخم زبان هایی که مرهمی نداشت
همه اش بهانه بود میدانم
بهانه بود تا چشم هایم به یاد تو بارانی شود ..
دلم برایت تنگ شده برای همان لحظه هایی که بی غل و غش اسمم را صدا میکردی
صدایت را نشنیده بودم ولی صدای جیغ و داد هایت از نوشته هایت لبریز بود
میدانم دوباره زندگی است تکرار خاطرات
ولی من همیشه میخواستم همان جا و همان حالت به زندگیم استپ میزدم به بقیه ی زندگیم میگفتم من دیگ نمیرم تو برو
ولی حیف که میگفتی سرت دیگر با کتاب های درس و مشق مکتب خانه ات گرم است
مرا قال گذاشتی
مرا جا گذاشتی
من را دیدی و من ندیدمت
عین خدا ...
جانشین تو در این سینه خداوند نشد ( همیشه این بیت شعر منو به عذاب وا میداره ولی چکنم ... )